pH خاک پوششی

تاثیر مقدار pH در خاک پوششی را بر رشد خوب میسلیوم در خاک کم دست کم نگیرید. pH بهینه خاک پوششی بین 7 تا 7.5 است. اگر pH خاک پوششی بیشتر از 7.5 شود، رشد میسلیوم کندتر خواهد شد. از طرف دیگر در خاک پوششی با pH کمتر از 7 ریسک شیوع کپکهای رقیب بیشتر می شود.
خاک پوششی قارچ باید دارای pH مناسب باشد. قارچ یک محدوده pH خاص و مناسبی را تحمل می‌کند (7 تا 7.5). اگر PH خاک کم یا زیاد باشد رشد و تولید قارچ دچار مشکل می‌شود. pH خاک پوششی قارچ بطور مستقیم یا غیرمستقیم رشد قارچ را تحت تاثیر قرار می‌دهد. مهم‌ترین نقش pH خاک کنترل حلالیت عناصر غذایی در خاک می‌باشد. به عبارت دیگر قابلیت جذب عناصر غذایی وابستگی زیادی به pH خاک دارد. عناصر غذایی در pHهای مختلف، حلالیت‌های متفاوتی دارند معمولاً با افزایش pH حلالیت عناصر غذایی کاهش پیدا می‌کند. یکی از مشکلاتی که در خاک‌های ایران وجود دارد pH قلیایی است، یعنی pH بالاتر از ۷. کمبود بارندگی در ایران و دارا بودن اقلیمی خشک باعث تجمع بازهای تبادلی در خاک و در نتیجه پیشرفت بسوی خاک قلیایی می‌شود. مشکل دیگر، آهکی بودن خاک است که باعث افزایش pH خاک می‌شود.
مشکلات ناشی از pH قلیایی در تغذیه قارچ
خاکی باpH قلیایی باعث می‌شود که حلالیت عناصر غذایی ضروری برای قارچ کاهش پیدا کند و کمبود عناصر غذایی مثل فسفر (P)، آهن(Fe) ، روی (Zn) ، منگنز (Mn) در قارچ مشاهده شود. عامل عمده‌ای که در بروز این کمبودها موثر است آهک زیاد است. در مقابل خاک‌های آهکی، خاکهای اسیدی وجود دارند که pH کمتر از ۷ دارند. با توجه به مقدار pH خاک‌های اسیدی به دو نوع خاک‌های اسیدی خفیف و اسیدی خیلی شدید تقسیم‌بندی می‌شوند. در خاک‌هایی که خیلی اسیدی باشند یعنی pH آن‌ها کمتر از ۴/۵ تا ۵ باشد، حلالیت عناصر غذایی مثل آهن (Fe) ، آلومینیوم (Al) و منگنز (Mn) بقدری افزایش پیدا می‌کند که برای گیاه ایجاد مسمومیت می‌کند. پس حلالیت عناصر غذایی وابستگی بسیار زیادی به pH خاک دارد.
آهن در تغذیه قارچ، نقش بسیار مهمی دارد و وابستگی آن هم به pH خاک بسیار زیاد است. اگر pH خاک یک واحد کاهش پیدا کند حلالیت آهن هزار مرتبه افزایش می‌یابد. یا اگر pH خاک را یک مرتبه تغییر بدهیم، حلالیت منگنز (Mn)و روی (Zn) که از عناصر ضروری در تغذیه قارچ هستند صد مرتبه دچار تغییر می‌شوند.
راهکارهای اصلاح خاک‌های آهکی و یا اسیدی
اصولاً اصلاح pH خاک، کار مشکلی است معمولاً pH خاک را بعنوان یک خصوصیت ثابت در نظر می‌گیرند و خیلی تغییر نمی‌دهند. زیرا خاک دارای خاصیت تامپونی یا بافری است و در مقابل تغییرات pH از خودش مقاومت نشان می‌دهد. برای تغییر pH خاک، به خاک‌های اسیدی آهک اضافه می‌کنند و در نتیجه pH خاک افزایش پیدا می‌کند. مشکل خاک ایران، بالا بودن pH خاک و قلیایی بودن آن است.
برای کاهش pH خاک باید از یکسری مواد اصلاح کننده یا کاهش دهنده pH استفاده بکنیم. یعنی اینکه در بعضی جاها، از طریق آبیاری، اسید سولفوریک و اسید کلریدریک رقیق به خاک اضافه کنیم. ولی مصرف اسید کاری مشکل و همراه با خطرات جانبی بوده و توصیه می‌شود برای کاهش pH خاک، از گوگرد استفاده بشود. عنصر گوگرد اضافه شده به خاک بوسیله‌ی باکتری تیوباسیلوس (که در خاک موجود است) اکسید ‌شده و اسید سولفوریک تولید می‌کند و pH خاک را تغییر می‌دهد، اما کاهش pH خاک زیاد نیست بلکه فقط در حد یک واحد pH تغییر داده می‌شود. در روش دیگر، pH خاک را موضعی کاهش می‌دهند تا اثرات منفی آن را از بین ببرند. روش دیگر، مصرف کودهای اسیدزا است. مصرف کود سولفات آمونیوم بطور جزیی می‌تواند pH خاک را کاهش بدهد.