زمان های آبیاری در پروش قارچ

اولین آبیاری بایستی بلافاصله بعد از اعمال خاک پوششی قارچ یا حداکثر تا یکی دو روز بعد از خاکدهی صورت بگیرد. در طی چند روز بعد، تا جایی که خاک می تواند در خود آب را نگه دارد، باید آبیاری تکمیلی ادامه پیدا کند. این حجم از آب که خاک در خود نگه می دارد، تحت عنوان ظرفیت نگهداری آب نامیده می شود . (WHC) توصیه اکید می شود که خاک پوششی همه آبی را که می تواند در خود نگهدارد، در این مرحله دریافت کند. چون که خاک بایستی همیشه از بالا تا پایین، یعنی از سطح خاک تا جایی که خاک با کمپوست قارچ تماس پیدا می کند، مرطوب باشد. وقتی میسلیوم ها وارد خاک پوششی شوند، آب آن را جذب می نماید.
میسلیوم ها از کمپوست به سمت خاک رشد می کنند به طوری که قسمتی از خاک پوششی که به کمپوست نزدیکتر است، سریعتر از سایر قسمت ها خشک می شود. اگر خاک پوششی کمی خشک شود، توانایی جذب آب را از دست خواهد داد. وقتی که این اتفاق بیفتد، خاک پوششی دیگر به عنوان مخزن آب برای کمپوست عمل نمی کند و قارچ هایی که در آن تولید می شوند، نرم و اسفنجی می شوند و عملکرد کاهش خواهد یافت.از طرفی وقتی که مقدار آب در خاک بیش از حد باشد، رشد میسلیوم کند و یا متوقف می شود که نتایج آن تاخیر در تولید اندام میوه دهی و یا مرگ میسلیوم خواهد بود.
بعد از آبیاری اولیه ممکن است آبیاری سبک لازم باشد. و تا زمانی که ته سنجاقی ها تشکیل شوند، این آبیاری های سبک باید به صورت پودری یا مه پاشی صورت بگیرند.

وقتی که قرار است مقدار کمی آب به خاک پوششی بدهیم باید آهنگ حرکت بازوی آبیار در روی بستر سرعت پیدا کند. اما الگوی حرکت نازل آب تغییر نمی کند. اینکه در خلال فلاش اول دقیقا چه موقع و چقدر آبیاری کنیم، بایستی بسته به نوع خاک مورد استفاده توسط آبیار تجربه شود و معمولا به نوع نژاد مورد استفاده هم بستگی دارد.

قارچ سفید قادر است آبیاری سنگین را در زمانی که پین ها به اندازه پاک کن ته مداد (قطر حدود 7 میلی متر) هستند، به خوبی تحمل کند، در حالی که آبیاری سنگین نژاد قهوه ای در این مرخله، پین ها را از بین خواهد برد. قارچ های قهوه ای بایستی پین هایی حدود دو برابر پین های قارچ سفید داشته باشند (حدود 13 میلی متر) تا بتوانند آبیاری سنگین را تحمل کنند. وقتی که در یک روز اولین آبیاری با آهنگی سریعی انجام شود، آبیاری دوم می تواند، سنگین تر انجام شود و خطر قفل کردن خاک را به دنبال نداشته باشد. اگر قرار است یک روز بیش از یکبار آبیاری کنیم، بایستی بین دفغات آبیاری فاصله بیندازیم. این فاصله باید به حدی باشد که خاک فرصت کند اولین آب را جذب نماید و از نظر فیزیکی آمادگی جذب آب بیشتر را داشته باشد. این زمان معمولا 3 تا 5 ساعت در نظر گرفته می شود. زمانی که اولین دکمه ای ها تشکیل شدند و بعد از آن در خلال محصول دهی، می توان از نازل های درشتتری برای آبیاری استفاده کرد. قارچهای درشت و دکمه ای قسمتی از نیروی آب را می شکنند و ریزومورف های موجود درخاک بافت آن را حفظ می کنند، به طوری که قفل شدن خاک کمتر اتفاق می افتد حتی اگر شدت آبیاری بیشتر باشد.